Een jaar op reis #13: Bijzonder Laos

Na Indonesië, Maleisië en Thailand was Laos land nummer vier tijdens ons jaar op reis. Een logische volgende stap na het noorden van Thailand. Ook veel backpackers volgen deze route als onderdeel van de zogenaamde ‘banana-pancake-trail’, de backpackroute door Zuidoost Azië.

Maar wij houden van avontuur, dus zodra we de grens over waren, namen we niet zoals alle backpackers de slowboat naar het populaire Luang Prabang. In plaats daarvan namen wij de bus naar Luang Namtha waar we één van de meest memorabele avonturen van deze reis beleefden; een driedaagse trekking door de jungle. We leerden koken met bamboe, haalden een groot deel van ons voedsel en attributen voor de nacht uit de jungle en maakten uitgebreid kennis met de vernuftige Laotianen. Een echt hoogtepunt!

Natuurlijk waren er nog meer hoogtepunten tijdens deze reis. Daarover meer in deze alweer 13e update van ons jaar op reis!

Deel 13 van ons jaar op reis in het kort

Welke bestemmingen bezochten we?

Laos is een langgerekt land waarin een hoofdrol is weggelegd voor de machtige Mekong. We hadden eerst in gedachten om vooral tijd in het noorden van Laos door te brengen, maar door het hele heftige ‘smokey season’, waarbij de droogte en vele branden ervoor zorgden dat de luchtkwaliteit heel slecht was, besloten we vroegtijdig af te reizen naar het zuiden. We volgden de Mekong om uiteindelijk in het paradijselijke Don Det te eindigen, waar we wat langer bleven dan gepland.

In Laos bezochten we de volgende plaatsen:

Ban Houaxay
Luang Namtha en Nam Ha National Biodiversity Conservation Area
Nong Khiaw
Luang Prabang
Vientiane
Pakse
Don Det (Si Phan Don; 4000 Islands)

Waar sliepen we?

In Laos wisselden we de overnachtingen in simpele, nette guesthouses af met hotels met wat meer comfort. Iedere locatie had wel iets bijzonders, van hele vriendelijke en behulpzame eigenaren tot een spectaculair uitzicht op de 4000 eilanden in de Mekong.

Oudompone Guesthouse, Ban Houaxay
Phou Iu Bungalows, Luang Namtha
Mandala Ou Resort, Nong Khiaw
Meunna Boutique Hotel, Luang Prabang
Khampiane Hotel, Vientiane
Pakse Hotel, Pakse
Souksan Sunset Bungalows, Don Det

Waar hebben we het lekkerst gegeten?

In tegenstelling tot de landen die we tot nu toe bezochten, is het eten in Laos weinig spectaculair. Er zijn vooral Thaise invloeden, maar de uitvoering is vaak niet heel bijzonder. Een typisch Laotiaans gerecht dat we erg lekker vonden was de Laos Salade, een salade met veel verse groente en een ei-dressing. Tevens een leuke afwisseling voor de hele hete Thaise salades.

Het lekkerste eten kregen we tijdens onze jungle trekking bij Luang Namtha. Onze gidsen wisten op een kampvuur met bamboepotten en spiezen de lekkerste gerechten op tafel te toveren. We kregen sticky rijst, een soep van witte courgette en bananenbloesem, tomatensaus en gerookt buikspek. Alles werd vers bereid met ingrediënten uit de jungle en een aantal dingen die we van de markt hadden meegenomen. Het was echt smullen geblazen!

Onze rondreis door Laos in hoogtepunten

In Laos zagen we een heel ander Zuidoost Azië dan in de landen die we eerder bezochten. De mensen zijn er gehard en bij het eerste contact wat afstandelijk, maar als je ze beter leert kennen ook ontzettend lief en behulpzaam. Veel mensen in de dorpen zijn zelfvoorzienend en verbouwen hun eigen rijst en groente en hebben wat kippen rondlopen. Het leven is eenvoudig, maar even goed heeft het merendeel een brommer en een smartphone.

Aan de andere kant zagen we ook duidelijk de Chinese invloeden. Jonge kinderen gaan op de e-scooter naar school en de enige spoorlijn in het land is aangelegd en geëxploiteerd door China. In dorpen dicht bij de grens staan de enorme kitscherige mansions van Chinese investeerders. En ook in het zuiden van Laos zagen we de Chinezen in actie. Hier heeft China een hele grote dam in de Mekong gebouwd, inclusief moderne asfaltweg ernaartoe. En er schijnen nog meer Chinese dammen in de Mekong te liggen.

We hadden graag meer tijd willen doorbrengen in het ongerepte noorden van Laos, maar door de rook van de vele natuurbranden, belandden we uiteindelijk in het zuiden op het paradijselijke Don Det. De ideale plek om even vakantie te vieren.

Luang Namtha: Drie dagen de jungle in

Samen met gidsen Dang en Singh gingen we met zijn tweeën drie dagen de jungle in van het Nam Ha National Biodiversity Conservation Area. Drie dagen wandelen, slapen, koken en eten in de jungle. Het was een onvergetelijk avontuur.

Onze gids Dang sprak vloeiend Engels en leerde ons van alles over het overleven in de jungle. Als zesjarig jongetje ging hij al met zijn opa op pad en ik kan je garanderen, de jungle had voor hem geen geheimen meer. Naast Dang ging ook Singh met ons mee. Singh was een lokale gids uit één van de wat meer traditionele dorpen. Singh sprak geen Engels, maar was super vaardig met kapmes, bamboe en bananenbladeren. Het was een genot om hem met een grote glimlach op zijn gezicht te zien knutselen.

Het wandelen is soms echt afzien. Het pad is steil en leidt over smalle richels langs vaak diepe afgronden. Regelmatig is het pad onzichtbaar door de begroeiing. De vele stops en de avonden in het jungle kamp, maken de trekking onvergetelijk. We plukken galangal, rattan, bananenbloesem (daarvoor moest de hele bananenboom om) en leren deze ingrediënten te gebruiken in een lekkere soep. Deze wordt gekookt in een bamboestaaf die in het kampvuur wordt gezet. De stukjes varkensvlees die we hebben meegenomen van de markt worden ondertussen geroosterd aan bamboespiezen. Singh maakt in een handomdraai lepels, kommen en een tafel van bamboe en bladeren. Wat een held! We sluiten de dagen af met de beruchte Lao-Lao (eigengestookte sterke drank) en verhalen over het leven in Laos.

Dit was voor ons dé manier om meer te leren over het lokale leven in Laos. Het is hier nog heel gewoon dat mensen leven van wat de jungle hen biedt. Ze maken meubels, kookgerei en serviesgoed van bamboe. En gebruiken paddenstoelen, bessen, wilde specerijen en andere ingrediënten om de groenten uit hun moestuin aan te vullen. Ook wordt er nog veel gejaagd op kikkers, herten en ratten. En natuurlijk wordt er gevist. We hebben ontzettend veel respect gekregen voor de Laotianen!

Nong Khiaw: Kalksteenheuvels in de rook

Nong Khiaw was misschien wel het mooiste dorpje van Laos dat we hebben bezocht. De weg ernaartoe zat vol bochten, waardoor we een prachtig uitzicht hadden over de heuvels en rijstterrassen van Noord-Laos. Helaas voor ons… Nong Khiaw hing in de rook van alle branden die gepaard gaan met het burning season hier. En we zagen dus vrij weinig van de mooie kalksteenheuvels die het dorp omringen. Geen schitterende uitzichten over de Ou rivier voor ons.

We besloten dan ook niet heel lang te blijven en onze plannen om te gooien. Wel profiteerden we nog even van het fijne zwembad bij ons hotel en onze luxe kamer om bij te komen van de jungle trekking.

Burning Season in Zuidoost Azië
Ieder jaar aan het einde van het droge seizoen (februari t/m april) hebben het noorden van Thailand, Laos en delen van Myanmar te maken met enorme luchtverontreiniging ontstaan door natuurbranden. Lokale boeren branden dan hun akkers en delen van het bos af om de grond weer vruchtbaar te maken voor het volgende oogstseizoen. De hoeveelheid branden en toenemende droogte zorgen in deze tijd voor zware smog in deze delen van Azië. Echt niet prettig. Wij hadden lange tijd mazzel, maar kregen eind maart toch ineens in alle heftigheid te maken met ‘burning season’.

Luang Prabang: Koloniaal erfgoed en de mooiste waterval ever

Van andere reizigers hadden we al vele goede verhalen gehoord over Luang Prabang en eerlijk is eerlijk, de koloniale gebouwen in het oude centrum zijn heel erg mooi en ook de sfeer van deze stad aan de Mekong is goed. Maar buiten het centrum vond ik de stad een nogal groezelig en lawaaiig.

We beperkten ons dus tot een dagje in de oude stad, waarbij we ‘s avonds nog een bezoekje brachten aan het Garavek Storytelling Theater. Een uur lang luisterden we in een piepklein theater naar de Laotiaanse volksverhalen. Een erg leuke ervaring. De muzikale opluistering door de oude vriend van de verteller, maakte de sfeer helemaal af.

De tweede dag in Luang Prabang gingen we naar de Kuang Si watervallen. Een beetje toeristisch is het bij aankomst wel, maar toen we eenmaal bij de eerste waterval stonden, waren we dat snel vergeten. Wat is het hier mooi! De watervallen komen over meerdere niveaus naar beneden en landen in kraakheldere blauwe poeltjes, waar je ook in mag zwemmen.

Wij wachtten met zwemmen tot we naar de top van de waterval waren geklommen. Hier troffen we namelijk Mr. Tipma een vriendelijke oude man die ons voor een klein bedragje naar de bron van de watervallen wilde varen. En dat was leuk! Mr. Tipma punterde ons vakkundig naar de bron en vertelde kort dat er een diepe grot verscholen lag onder het water. Deze grot is het reservoir voor de waterval. Net naast de bron, konden we een verfrissende duik nemen. Heerlijk!

Vientiane: De saaiste hoofdstad van Zuidoost Azië

Met de Chinese trein gingen we van Luang Prabang naar Vientiane. Eindelijk even niet hobbelen en slingeren in een aftands busje zonder airconditioning. Vientiane zelf was niet de meest interessante bestemming op onze reis door Laos. Voor een hoofdstad is het zelfs een beetje saai.

De binnenstad is compact en daardoor goed te bewandelen. Er zitten veel restaurants voor toeristen die pizza of burgers serveren. Verder is er weinig te beleven. Wij gaan daarom net buiten het centrum naar het Cope Bezoekerscentrum. In dit kleine museum geeft men tekst en uitleg over de zware bombardementen op Laos tijdens de Vietnamoorlog en de consequenties daarvan.

Laos is namelijk het meest gebombardeerde land ter wereld. Tussen 1964 en 1973 gooiden de Verenigde Staten 2 miljoen ton aan explosieven op Laos. Iedere 8 minuten viel er wel een bom. Tot op de dag van vandaag vallen er nog slachtoffers, omdat een groot deel van de gebruikte clustermunitie niet ontploft is. Het is een heftig museumbezoek en het laat zien hoeveel leed de Laotianen hebben meegemaakt.

Pakse: Praktische tussenstop op weg naar het paradijs

Vanaf Vientiane nemen we de nachtbus naar Pakse. Als we de bus zien staan, kunnen we nauwelijks geloven dat we daar met mee moeten. Er zit een enorme barst in de voorruit en de bus ziet eruit alsof hij uit de jaren dertig van de vorige eeuw dateert. Maar het is ‘m echt. We wurmen ons met z’n tweeën in ons bedje van 170 cm bij 90 cm. Lekker knus. De ventilatie zetten we uit, want die produceert alleen maar zwarte troep, gatverdamme. Uiteindelijk weten we allebei een paar uurtjes slaap te pakken, voordat we in Pakse arriveren.

In Pakse doen we uiteindelijk vooral praktische zaken. We hadden graag een scooter willen huren om de omgeving te verkennen, maar in Pakse is de regel dat je je paspoort moet achterlaten bij de scooterverhuur. Dat doen we dus niet. Het is ons belangrijkste bezit op deze reis. Geen één scooter verhuurder wil een alternatief aannemen. Jammer maar helaas. We besluiten een flinke zak met geld op te nemen en een deel daarvan om te wisselen naar Dollars, zodat we door kunnen reizen naar onze laatste bestemming in Laos.

Don Det: Vakantie vieren op een eiland in de Mekong

Op Don Det is het leven relaxed. Er zijn wat guesthouses en een aantal restaurantjes, maar geen ATM’s of andere moderne invloeden. De beste manier om jezelf van A naar B te brengen, is de fiets.

Ook Leon en Noëlle van Wanderlustig gingen naar Don Det en schreven een handig artikel vol tips!

Vanaf ons balkon bij Souksan Sunset Bungalows hebben we een fantastisch uitzicht over de Mekong. De zon gaat iedere dag pal voor onze neuzen onder. We hebben een hangmat, een koelkast met zelfgekochte koude drankjes en een airconditioning die de hitte amper aan kan. Want heet is het op Don Det. Er worden in de dagen dat wij er zijn flink wat records gebroken als we de locals mogen geloven.

Bij middagtemperaturen van 40 graden doen we het rustig aan. We maken in de vroege ochtend een aantal fietstochtjes over Don Det en het naastgelegen Don Kong. We laten ons een middag lang de Mekong afdrijven in een grote zwemband. En hebben één actief dagje in een kajak waarmee we de watervallen die Don Det en de omliggende 4.000 eilanden omringen, bezoeken.

Omdat ik ziek wordt, besluiten we nog wat langer te blijven en ook het Laotiaans nieuwjaar op Don Det te vieren. Gelukkig ben ik weer aardig opgeknapt als het grote watergevecht waarmee het nieuwe jaar wordt gevierd, van start gaat.