Na zeven uur lopen bereiken we onze kampeerplek op 2.600 meter. We lopen letterlijk met onze hoofden in de wolken. De wereld is klein en er valt niks te zien…
Totdat één uur later de wolken razendsnel zakken en er een geweldig schouwspel van bergtoppen, zon en wolken zichtbaar wordt. We zijn onderweg naar de Sangkareang de tweede top van de Rinjani vulkaan hier op Lombok. De op één na hoogste vulkaan van Indonesië.
In de vierde update over mijn jaar op reis, neem ik jullie mee naar grote hoogtes. Vanuit Tetebatu beklommen we de indrukwekkende Sangkareang. Misschien minder bekend dan de echte ‘top’ van de Rinjani, maar een interessant alternatief voor iedereen die niet in de file naar boven wil lopen!
Deel 4 van ons jaar op reis in het kort
Welke bestemmingen bezochten we?
We bleven in Tetebatu om vanaf daar de Sangkareang te bedwingen. Daarna was het tijd om onze noedelbenen rust te geven in Senggigi.
Waar sliepen we?
De tocht naar de Sangkareang begon met een nachtje in onze fijne homestay in Tetebatu: Bunga Homestay. Het kampeeravontuur op de Sangkareang behoort tot de hoogtepunten deze week. Wat een spectaculaire plek om de nacht door te brengen.
Het Ibludan hotel in Senggigi bleek voor ons de perfecte plek om bij te komen van ons grote avontuur in Rinjani National Park. Sophie en Hella hebben een oase van rust gecreëerd, waar het heerlijk toeven is.
Wat is het hoogtepunt van de week?
Dat was zeker niet ons bezoekje aan de Imigrasi in Mataram om ons visum te verlengen, alhoewel dat redelijk soepeltjes verliep. Maar natuurlijk de beklimming van de Sangkareang. Het kamperen op de berg vond ik echt spectaculair!
Waar hebben we het lekkerst gegeten?
Tegenover het Ibludan hotel zit een hele leuke kleine warung waar je hele lekkere nasi campur kunt krijgen. Iedere dag zitten er weer andere lekkere gerechten bij. Het grote voordeel: je mag bij het buffet zelf kiezen wat je graag wilt eten!
Het meest bijzondere dat we hebben meegemaakt?
Daar lees je zometeen alles over!




Ons avontuur op de Sangkareang
De Rinjani is met ruim 3.700 meter een echte blikvanger op Lombok. Het is dé reden dat grote delen van dit eiland zo vruchtbaar zijn. Wat velen niet weten is dat de Rinjani twee toppen heeft. Wij maakten een trekking vanuit Tetebatu naar de minder bekende Sangkareang. Met exact 3.200 meter boven zeeniveau misschien minder hoog dan de echte Rinjani top, maar de uitzichten hier zijn net zo weergaloos! Als het niet bewolkt is tenminste.
Wij beginnen onze tocht in het Monkey Forest van Tetebatu (600 meter boven zeeniveau). Het grote voordeel van de trekking naar de Sangkareang is dat deze tocht grotendeels door de jungle gaat. Je loopt dus niet de hele dag met je kop in de brandende zon. Wel zweten we als otters, want die hoge luchtvochtigheid maakt het nog best wel pittig.
Op de eerste dag van onze trekking staan zo’n 2.000 hoogtemeters op het programma. Het begin gaat ons makkelijk af. Voordat we het weten zijn we bij ‘Pos 3’ op ruim 1.800 meter. Daarna komt een stijl stuk. In 1.100 meter lopen zullen we 800 meter omhoog gaan. Maar als we ook dat deel weten te volbrengen zijn we op de plek waar we zullen kamperen.
Voordat je bij de kampeerplek komt, zijn er nog drie andere plekken op de route gemarkeerd als officiële tussenstops. Deze Pos 1 tot en met 3 worden gebruikt door de gidsen en porters om lunches te bereiden of koffie en thee te zetten. Vaak is er ook water te krijgen in de buurt.
Kamperen in de bergen
Ons kampeerterrein ligt op 2.600 meter boven zeeniveau. Een fantastisch uitzicht over Lombok, de Rinjani kam en in de verte zelfs Mount Agung is bij helder weer gegarandeerd. Helaas is het bewolkt als we boven komen…
Maar dan klaart het ineens op. Binnen enkele minuten zakken de wolken naar beneden en ontvouwt er zich een magisch landschap van hoge bergtoppen, laaghangende wolken en een ondergaande zon. En alleen voor ons. Er is verder niemand op de berg. Dat maakt het hele moment nog veel bijzonderder.
Deze gasten zijn helden!
We worden getrakteerd op een spectaculaire zonsondergang, waarbij we zelfs in de verte Mount Agung op Bali zien. Ondertussen maken onze gids Andy en porters Alek en Angger een kampvuur.
Deze gasten zijn helden. Ze lopen ieder met minstens 20 kilo op hun rug de berg op en trakteren ons op de lekkerste maaltijden, vers fruit en koffie en thee. Ook is er een tas vol snacks mee. Helaas krijgt één van onze porters onderweg last van zijn rug. Daarom biedt mr. Backpackfever aan om van tas te wisselen en loopt hij het zwaarste deel van de tocht met de 20 kilo op zijn rug. Ik ben trots op hem!
Als de zon onder is, komen de sterren. De melkweg laat zich in volle glorie zien. Dat zie je niet zo snel op zeeniveau! Met een voldaan gevoel gaan we slapen.








De laatste meters naar de top
De volgende ochtend staan we om half vier op. We gaan naar de top! Het is een spannende tocht in het donker. Ik vind het doodeng, maar besluit met hulp van Andy en mr. Backpackfever toch door te gaan. Na bijna twee uur bereiken we de top op 3.200 meter! Het is wederom zwaar bewolkt en we waaien bijna de berg af… Helaas geen mooi uitzicht op de Rinjani, het kratermeer en de rest van Lombok. Wel een dansje op de rand van de vulkaan.
Na 20 minuten besluiten we niet langer te wachten tot het opklaart. Het waait veels te hard. We gaan afdalen. Bij de kampeerplek wachten Alek en Angger op ons met pisang en ananas goreng, koffie en thee. Hier is het inmiddels wel helder en kunnen we nog een uurtje van het magisch uitzicht over Lombok genieten.
Daarna worden alle spullen weer ingepakt en dalen we verder af. Nog 2.000 meter naar beneden. Het afdalen gaat snel, maar is loodzwaar. Halverwege beginnen we onze bovenbenen al te voelen, eenmaal beneden zijn het net gekookte noedels… We zijn kapot maar voldaan! We hebben een vulkaan beklommen! Deze kan van de bucketlist!




Lijkt de trekking naar Sangkareang je toch wat te heftig? In Tetebatu is het ook heerlijk wandelen tussen de rijstvelden.
Hoe organiseer je de trekking naar de Sangkareang?
Vanuit heel Lombok is het mogelijk om trekkings naar de top van de Rinjani te regelen. Voor de Sangkareang waarschijnlijk ook, maar er wordt minder mee geadverteerd. Wij hoorden er dus voor het eerst over bij onze homestay in Tetebatu. Via gastheer Pahjerin kwamen we in contact met Sukry, die zijn eigen tours in en om Tetebatu organiseert. Hij regelde vervolgens alles voor ons. Van de permits en verzekeringen tot aan de boodschappen en kampeerspullen. Ook nam hij Mr. Backpackfever mee achterop de brommer om de nodige Rupiah te pinnen om hem te kunnen betalen.
Een tour kost 150 US dollars per persoon, dit is inclusief de taxirit naar ons volgende hotel in Senggigi. De trekking was echt perfect geregeld. We hadden een privé tour, een hele goede gids, die mij ook nog eens snel en soepel liet afdalen (ik ben een hele slechte daler) en werden compleet in de watten gelegd met lekkere maaltijden, vers fruit, koffie en thee en bergen koekjes en chocola!




Dit was echt de meest zware en lange klim die we ooit gemaakt hebben! Niet alleen een onvergetelijke ervaring vanwege de mooie uitzichten, maar ook vanwege de sportieve prestatie. En nu de spierpijn in de benen verdwenen is, smaakt het zeker ook naar meer!
Welke beklimming maakte op jouw zoveel indruk?